Τσιόδρες ...για τον λαό, την επιστήμη και την πολιτική

ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ πως είμαστε ίδιοι άνθρωποι ή και ίδια ανθρωπάκια (αν χρειαστεί ή προκύψουν οι συνθήκες) με όλους τους άλλους λαούς.....

ΕΧΟΥΝ κι εκεί του Τσιόδρες τους..... στην Γερμανία τον Κρίστιαν Ντρόστεν, στην Ισλανδία τον Τόρολφουρ Γκούντνασον, κλπ, κλπ..... που ο κοσμάκης τους περιμένει να τους δώσει παραμυθία....

ΙΔΙΑ ΛΥΣΣΑ και θαυμασμός για άγνωστους μέχρι χθες επιστήμονες, που δυστυχώς για τις ερωτευμένες, τους φοβικούς, τους ηρωομανείς και τις/τους ευσυγκίνητους, όταν θα λήξει η πανδημία θα γυρίσουν στα νοσοκομεία και τα εργαστήρια τους....

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ βέβαια, την τραγική χώρα -μίμο ξένων συνηθειών, πιθανόν τα πράγματα να εξελιχθούν διαφορετικά και οι επιστήμονες να μην ξαναγυρίσουν στην δουλειά τους αλλά στον πολιτικό στίβο...

ΜΕΝΕΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ αν ας πούμε ο Μητσοτάκης εκμεταλλευτεί για το μέλλον την δημοφιλία του Τσιόδρα (μιλάνε πολλοί για εκλογές τον Σεπτέμβρη).... μια δημοφιλία που σε επίπεδο καθημερινότητας έχει γίνει ρεντίκολο με την μετατροπή της επιστημονικής επιτυχίας σε πολιτικό θαύμα....

Μπας κι αρχίσαμε να ψάχνουμε Ιφιγένειες?

Λέει ο Τσιόδρας οτι δεν χρειάζεται να φοράμε μάσκες..... 

Λέει πως αυτό προκύπτει μετά την επικοινωνία του με το Ευρωπαϊκό Κέντρο Νοσημάτων.....

Μάσκες, λοιπόν, κατά τον Τσιόδρα, πρέπει να φοράνε οι διαγνωσμένα άρρωστοι, ώστε να μην τον μεταδίδουν, και όσοι περιποιούνται τους ασθενείς, δηλαδή οι γιατροί, οι νοσηλευτές, κλπ, για να μην μολυνθούν....

Και εκεί έξω?.... 

Οι υπόλοιποι που είναι το ίδιο άνθρωποι με τους υγειονομικούς, άρα 100% ευάλωτοι, γιατί πρέπει να μείνουν εκτεθειμένοι σε ασυμπτωματικούς φορείς του κοροναϊου, όταν η τυχαία επαφή μαζί τους όχι μόνον διασπείρει την αρρώστια και θέτει σε άμεσο κίνδυνο την ζωή τους…..

Συνεπώς τι?.... 

πάμε να θυσιάσουμε και μερικές Ιφιγένειες?…. 
γιατί δεν υπάρχουν μάσκες?… 
γιατί ποτέ δεν πρόκειται να αποκτήσουμε τέτοιο αριθμό τους (και μάλιστα κατάλληλες) που να καλύψει όλους τους Έλληνες?......

Εντάξει…. 
Το ψιλοφάγαμε το κάτσε σπίτι και πλένε τα χέρια σου, ακόμη ακόμη και αν πια έχεις γίνει ασυμπτωματικός κοροναφορέας, αλλά με αυτήν την ντιρεκτίβα για τις μάσκες?

Δεν μας τα λέτε καλά κύριε Καθηγητά!....

(εκτός και είσαστε μπροστά σε επιλογές της Κυβέρνησης, που εξίσου πολύ την απασχολεί η επόμενη μέρα από άποψη Οικονομίας…)

Στα περβόλια, μεσ τους ανθισμένους κήπους.... είσαι πια

Είχα πρόθεση να ξεκινήσω με ένα κείμενο για την επανέκδοση της Μοσχατούπολις…. 

Κλισέ πράμα, σκέφτηκα….. οπότε αποφάσισα να γράψω περί «Παραπλανήσεων και Αποπλανήσεων» που συνέβησαν και συμβαίνουν στη χωρά μας…. 

Έλα όμως που ο Μανώλης Γλέζος είχε κανονισμένο ραντεβού με τον Νίκο Μπελογιάννη….. οπότε να η επιβεβλημένη πρεμιέρα, η καθόλου πιασάρικη, που σε μένα προσωπικά έχει και μια δόση συγνώμης, μιας άσημης μεταμέλειας, στο πρόσωπο του που πια πέρασε στην αιωνιότητα…. στις δέλτους της Αριστεράς, της Δημοκρατίας, της Πατρίδας μας…. 

Δεν πρόκειται να γράψω πολλά… αυτό θα το κάνουν άλλοι…. 

Δεν θα αποφύγω όμως έναν σχολιασμό για τα πρωτοσέλιδα του Ριζοσπάστη και της Αυγής…. 

Το έστω και μικρό καρεδάκι, κάτω αριστερά στο εξώφυλλο του Οργάνου της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, τσιγκούνικο, αλλά ένα κάτι για την σκληρή και παραδοσιακή αντίληψη του κόμματος για τους ρεφορμιστές και τους αναχωρητές…. πληροφορεί πως «Έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών ο Μανώλης Γλέζος»….

Δίπλα, κρεμασμένη στα μανταλάκια του περίπτερου η Αυγή με ένα εντυπωσιακό πορτραίτο του Μανώλη Γλέζου να καταλαμβάνει το εξώφυλλο της και με τυπωμένη τη φράση «Αντίο σύντροφε»….. Εντυπωσιακή η διαφορά, από δύο κομματικές εφημερίδες και δυο κομματικούς χώρους στους οποίους είχε πάψει να ανήκει οργανωτικά…

Έλα όμως που το μυαλό μου πήγε σε κάποιες πρόσφατες ιστορίες, τότε δηλαδή που ο Γλέζος έφυγε από το μπλοκ στήριξης του Σύριζα, εξαιτίας του Δημοψηφίσματος….. 

Και το μάτι μου καρφώθηκε σ ένα ποίημα του Κώστα Μάντη που με λεπτά γράμματα συνόδευε το πρωτοσέλιδο της Αυγής….

«Να πάρουμε μια σταγόνα απ το αίμα σου
Να καθαρίσουμε το δικό μας»….

Χρειάζεται λοιπόν μια συγνώμη, με τη μορφή σταγόνας αίματος του Μανώλη, για χαρακτηρισμούς που εκτοξεύτηκαν εναντίον του, ώστε να καθαρίσουμε το δικό μας από το άγος….

Θαρρώ θα το ήθελε και θα το διέθετε ολόκαρδα….

Κοντά κι εγώ, που τότε είπα τις αστοχίες μου, μόνο και μόνο για να μην κερδίσει πόντους η Δεξιά….. όταν αυτό που μέτραγε πάνω απ όλα ήταν το κοινωνικό και πολιτικό Ήθος….. η Ιδεολογική καθαρότητα και συνέπεια….

Δεν θα πω περισσότερα….

Απλά ο Μανώλης Γλέζος ήταν ένας άνθρωπος που τίμησε και τα Πρώτα του, αλλά και τα Στερνά του….

Κλείνω με συγκίνηση τούτο το κείμενο ακούγοντας την ίδια στιγμή «Στο Κόκκινο». το τραγούδι…

«Στα περβόλια μες στους ανθισμένους κήπους σαν άλλοτε θα στήσουμε χορό....
Κράτα το κλαρίνο και το ζουρνά και γω θα ’ρθώ με το μικρό μου το μπαγλαμά»